آهن چیست؟
آهن یک عنصر فلزی (نماد جدول تناوبی: Fe) با نقطه ذوب 1150 درجه سانتیگراد به سمت بالا است.از زمان های دور آهن نقش بسزایی در زندگی انسان داشته است و همچنین قیمت آهن از اهمیت بالایی برخوردار است.
این عنصر چهارمین عنصر پراکنده در پوسته زمین است، اما به عنوان سنگ آهن به جای یک فلز قابل استفاده یافت می شود. سنگ آهن به اشکال مختلف و شبیه سنگ است. این ترکیبی از آهن، اکسیژن و سایر عناصر است که با ماسه و خاک رس مخلوط شده است.
برای ساخت یک فلز قابل استفاده، یک کارخانه آهن باید از شر اجزای ناخواسته این مخلوط خلاص شود و تا حد امکان آهن را حفظ کند و فلز خالص تری تولید کند.
فرآیند ساخت آهن توسعه می یابد و قیمت آهن رو به افزایش میرود
آهنسازی در حدود 450 سال قبل از میلاد از اروپا و خاورمیانه به بریتانیا رسید. در این زمان فرآیند فقط به سنگ آهن، زغال سنگ و خاک رس نیاز داشت. در قرن سیزدهم از نیروی آب برای تامین انرژی دم و چکش استفاده می شد و کوره بلند در قرن پانزدهم در بلژیک معرفی شد.
زغال سنگ در جاهایی استفاده می شد که الوار آماده بود، اما برای مناطق بدون جنگل های زیاد، زغال سنگ سوخت احتمالی برای کوره های بلند بود. زغال سنگ معمولاً حاوی گوگرد است و این بدان معناست که آهن ساخته شده با زغال سنگ به عنوان سوخت نیز حاوی گوگرد خواهد بود. این برای چدن خوب است اما برای آهن فرفورژه کاربرد ندارد.
کک شکل خالص تری از کربن است و گوگرد ندارد. این توسط زغال سنگ نیمه سوز ساخته شده است. کک برای اولین بار در سال 1708 در کوره های بلند استفاده شد و شرکت آهن سازی ویلسون تاون از همان ابتدا از کک به عنوان سوخت کوره های بلند خود استفاده کرد.
دستور تهیه آهن
مردانی که در خانه شارژ در کوره های بلند کار می کردند، شاید ماهرترین کارگران کارخانه آهن بودند. آنها محلی و شاید حتی اسکاتلندی نبودند. وظیفه آنها این بود که اطمینان حاصل کنند که مقادیر صحیح مواد مختلف در زمان مناسب به کوره های بلند اضافه می شود - اجاق های بزرگی که برای پختن مخلوط آهن استفاده می شود.
کوره های بلند به طور ایده آل 24 ساعت شبانه روز و هفت روز هفته کار می کنند. آنها فقط زمانی که تعمیر و نگهداری مورد نیاز بود منفجر شدند.
مواد تشکیل دهنده برای ساخت آهن قابل استفاده سنگ آهک، سنگ آهن، کک و هوا بود. کک سوخت است و سنگ آهن سنگ آهن را تامین می کند. سنگ آهن ابتدا در کوره های کلسینه که در کنار کوره های بلند قرار دارد، برای حذف ناخالصی ها برشته می شود. هوا یا انفجار توسط موتورهای بخار قدرتمند به داخل کوره بلند دمیده می شد. (آنها تا سال 1828 از هوای سرد استفاده می کردند تا اینکه در ویلسون تاون کشف شد که انفجار گرم آهن با کیفیت بهتری تولید می کند).
هوا برای حفظ سوختن مخلوط در داخل کوره مورد نیاز است. سنگ آهک اضافه می شود زیرا با ناخالصی های موجود در سنگ آهن ترکیب می شود و به عنوان یک شار عمل می کند. این مخلوط از سنگ آهک و ناخالصی ها سرباره نامیده می شود، این مورد نمی خواست و با باز کردن شیری که سرباره پس از شناور شدن به بالای مخلوط از کوره بلند خارج می شد، خارج شد. نمودار کوره در ویلسون تاون
هنگامی که مخلوط برای مدت زمان مورد نیاز گرم شد و سرباره جدا شد، یک شیر آب در ته کوره بلند باز می شود تا آهن مذاب از آن خارج شود. به آن اجازه داده می شود تا در بسترهای شنی آماده شده به نام بستر خوک در جایی که قرار می گیرد جریان یابد. آهن خوک را اینگونه درست می کردند، به این دلیل که چیدمان تخت خوک ها شبیه خروس با خوکچه های تغذیه کننده است.
داخل یک کوره بلند
بعد از اینکه آهن خام در کوره بلند ساخته شد، مقداری از آن به پالایشگاه ها و سپس فورج و کارخانه نورد برده می شد.
https://telegra.ph/%D9%82%DB%8C%D9%85%D8%AA-%D8%A2%D9%87%D9%86-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA-12-18